Metody terapii lęku separacyjnego:

• Ustalenie harmonogramu dnia i dostosowanie psa do niego – gdy pies będzie przewidywać porządek dnia (spacer, zabawa, posiłki), zmniejszy się jego niepokój.
• Określenie zasad domowych – zapewnienie psu odpowiedniego wysiłku fizycznego oraz zwiększenie częstotliwości zabaw i ćwiczeń łagodzących zaburzenia separacyjne, co pozwala rozładować napięcie.
• Zastosowanie treningu posłuszeństwa (komendy „siad”, „waruj”, „zostań”) oraz kilkuminutowych sesji szkoleniowych dziennie.
• Stopniowe przyzwyczajanie psa do samotności – pozostawianie psa samego w oddzielnym pokoju na krótkie chwile i stopniowe wydłużanie czasu.
• Stosowanie pochwał za posłuszeństwo.
• Odwrażliwianie psa na sygnały kojarzące się z wychodzeniem z domu – np. chodzenie po domu z kluczami w ręku, przechodzenie z torebką do łazienki, ubieranie butów i piżamy, kurtki i chodzenie po domu bez wychodzenia.
• Odwrażliwianie na bezczynne wyjście – wychodzenie za drzwi na kilka sekund, stopniowe wydłużanie czasu przebywania poza domem.

Inne metody terapii lęku separacyjnego:

• Kamizelka przeciwlękowa (Thundershirt) – oparta na wykorzystaniu masażu i lekkiego nacisku, co powoduje rozluźnienie mięśni i redukcję stresu.
• Klatka kennelowa – dostosowana do wielkości psa, pod warunkiem, że pies zaakceptuje ją jako bezpieczne miejsce do schronienia. Może pomóc zmniejszyć lęk przed pozostawieniem w samotności.
• Trening klatkowy – zanim pies zostanie sam w klatce, konieczne jest stopniowe przyzwyczajanie go do niej w obecności właściciela. Warto stosować nagrody w postaci smakołyków i zabawek oraz chwalić psa za wchodzenie do klatki.