Naturalne życie psa polega na byciu z ludźmi. Szczeniaki od początku przybycia do nowego domu muszą mieć okazję do spotkań z innymi psami, kotami, dziećmi, dorosłymi ludźmi. Ten okres rozwoju jest szczególnie ważny i jeśli nie zastosujemy tego, psy nie dostosują się do środowiska tak dobrze, jakby mogły.

Warto, by pies w okresie szczenięcym miał kontakt z dorosłym psem, który mógłby mu służyć za wzór. Wszyscy właściciele i opiekunowie psów powinni dbać o to, by nie dostarczać psu powodów do frustracji.

Szczeniak powinien stykać się z różnymi sytuacjami, by wyrobić w sobie odporność. Trening socjalny i środowiskowy to dwa najważniejsze elementy prawidłowego rozwoju szczeniaków.

Kiedy szczeniak trafia do nowego właściciela, który potrafi się nim prawidłowo zająć i który na niego nie krzyczy za każdym razem, gdy zrobi coś źle, jest on na to zapewne najlepiej przygotowany. Ktoś, kto nagle doznaje szoku, jest to zwykle początek pasma problemów.

Szczeniak zaczyna warczeć, gdy ktoś go dotyka i obawia się, że zostanie ukarany. Młody szczeniak przychodzi do nas z ogromnym zaufaniem. Szczeniak musi stopniowo uczyć się zasad porządku, ale nie wszystkiego na raz. Do czasu ukończenia trzeciego i pół miesiąca młody pies ma mieć zapewnione łagodne traktowanie. Jeśli nawet upominamy szczeniaka, to w przyjemny i spokojny sposób. Okres szczenięcy i dorastania powinien być wypełniony poczuciem bezpieczeństwa, opieką i przyjaźnią. To warunkuje prawidłowy rozwój psa i stanowi podstawę do ukształtowania dobrze funkcjonującego dorosłego psa.

Nasze pierwsze spotkanie z psem decyduje o jego późniejszym nastawieniu do nas. Jeśli pies od samego początku otrzymuje przyjazne sygnały od właściciela, szybciej poczuje się bezpiecznie w jego obecności i w przyszłości nie będzie reagował strachem ani agresją na różne sytuacje. Jeśli natomiast od zawsze przebywa w niemiłym otoczeniu pełnym niepewności, trudniej będzie go później przekonać o naszym pozytywnym nastawieniu.

Jeśli pies jest stale poddenerwowany z powodu nieprzyjemnego wydawania komend, stawiania zbyt dużych wymagań od najmłodszych lat lub złości ze strony właściciela, może przejawiać bojaźń lub agresję wobec innych psów i ludzi. W efekcie staje się zestresowany do tego stopnia, że przenosi problemy swojego otoczenia na własne zachowanie. Życie w ciągłym napięciu skutkuje niszczeniem mebli w domu, niekontrolowanym jedzeniem oraz realnymi lękami – na dźwięki, obecność ludzi czy obcych psów.

Warto nauczyć szczeniaka, że właściciel może zabrać mu jedzenie, ponieważ kontrolowanie emocji jest kluczowe w procesie wychowania. Bezpieczny pies to taki, który nie warczy, nie gryzie, nie szczeka w panice i nie reaguje agresją.